art as transgression 2013

PAWEŁ POLUS

E LIPSE

19.10-10.11.2013

Stowarzyszenie Promocji Kultury „Kamienica”, Galeria Terminal08 oraz Kamienica Artystyczna „Lamus” w Gorzowie zapraszają na otwarcie dwóch wystaw z całorocznego cyklu „Sztuka jako transgresja”.

Projekt finansowany z budżetu Miasta Gorzowa i Marszałka Województwa Lubuskiego.

Idea jaka towarzyszyła mi podczas przygotowania prac na wystawę E lipse, wynika z refleksji nad mechanizmem budowania znaczeń dla słów i obrazów. Interesuje mnie w jaki sposób one kształtują naszą wrażliwość, wyobraźnie lub światopogląd, a w jaki sposób są przez nie kształtowane.
Wyrażając myśl bardziej literalnie, moją intencją było zespolenie słowa, obrazu oraz ich znaczeń poprzez właściwą formę wizualną (graficzną).
Realizując projekt szukałem wspólnego mianownika dla słów „ellipse” i „eclipse”. Z konieczności użyłem ich w języku angielskim, gdyż znalezienie pokrewieństwa pomiędzy polskimi słowami (elipsa / zaćmienie) mijała się z celem, który sobie wyznaczyłem.
W kontekście samych znaczeń wybranych przeze mnie słów, miałem na uwadze zarówno ich etymologię, jak i metaforykę.
W moim prywatnym rozumieniu, słowo zaćmienie (eclipse) wiąże się z wymianą rzeczy (zjawisk, pojęć) na ich przeciwieństwa.
Pojęcie elipsy (ellipse), biorąc pod uwagę pierwotne greckie znaczenie, odnosi się do braku (luki). W tym wypadku zwróciłem uwagę na jego matematyczną przynależność, ale również tę zaadoptowaną m.in. przez teorie literackie (np. technika elipsy – skrótowości, z której korzystał np. Samuel Beckett).
Fotografie są próbą związania obu pojęć. Dla nich wybrałem przykłady obrazów warunkujące nasze rozumienie przestrzenności (przestrzeni otwartej i zamkniętej). Są to zdjęcia nieba za dnia i w nocy, oraz ściany od wewnątrz i zewnątrz. Wyciąłem z każdej z nich w nich formy elips (od najmniejszej do największej) oraz wymieniłem „zawartość” zdjęć pomiędzy nimi. Istotna jest dla mnie przedmiotowość powstałych prac; pomimo iż są one płaskimi fotografiami aspirują do przestrzenności, zachowując charakter tyle samo abstrakcyjny, co mimetyczny.
Na wystawie zaprezentowałem trzy oddzielne prace, które związałem w harmonijną całość. Wszystkie powstały w bieżącym roku i przyświecała im podobna idea, dlatego mogę zaznaczyć, że została zachowana między nimi procesualna kontynuacja. Można je wyróżnić tytułami, w których odmienność tkwi w jednej literze: Eclipse, E lipse, Ellipse.