SYNTAX

Univers(city) of art

Festiwal Sztuki Wizualnej i Dźwięku

18 października 2014, Gorzów

18:00 – otwarcie I wystawy
Kamienica Artystyczna Lamus
ul. Sikorskiego 5

19:00 – otwarcie II wystawy
Galeria Terminal08
ul. Grobla 15

20:00 – otwarcie III wystawy
i KONCERT
Grodzki Dom Kultury
ul. Wał Okrężny 36

Artyści i muzycy:
Adrian Kolarczyk, Andrzej Pater, Bartosz Nowak, Coral Revueltas Valle, Daniel Adamski, Daniel Koniusz, Gerardo Suter, LATAJĄCE GRUSZKI – Dawid Majer, Elvin Flamingo, Włodzimierz Kiniorski, Katarzyna Nawrocka, Manolo Cocho, Marcello Zammenhoff, Marek Rogulski, Nexus, OBPW, Paweł Anaszkiewicz, Roman Bromboszcz, Seamus O’Donnell, Tomasz Koszewnik, Zbigniew Romańczuk, Zbigniew Sejwa

Kuratorzy:
Paweł Anaszkiewicz (Meksyk), Marek Rogulski (Gdańsk), Bartosz Nowak (Gorzów)
Koncepcja wystawy: Fundacja TNS – w ramach projektu Virtual.

Wystawę współorganizuje /partnerzy: fundacja TNS, galeria Spiż 7, Wydział Sztuki Autonomicznego Universytetu Stanu Morelos z Meksyku , OBPW, Galeria Siłownia z Poznania, Kamienica Artystyczna Lamus w Gorzowie, Grodzki Dom Kultury w Gorzowie, galeria Terminal08

www.tns.art.pl
www.tnsfundacja.blogspot.com
www.terminal08.org

https://www.facebook.com/events/308067049380987/

Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Polsce.
Project grant aided by the Ministry of Culture and National Heritage of Poland.

SYNTAX – Univers(city) of art:
Sztuka współczesna ma charakter kontekstualno – dialektyczny. Rzeczywistość sztuki i świata można poznać tylko z pewnego punktu widzenia a interpretacje tej rzeczywistości podlegają nieustannym zmianom. Wystawa Syntax /Składnia/ ma być refleksją nad tworzeniem języka wypowiedzi artystycznej i dać okazję dla prześledzenia działań i strategii artystycznych, w których ten problem zostaje podjęty lub o których możemy powiedzieć że są spojrzeniem od środka na strukturę dzieła. Tytuł wystawy jest grą słowną, zbitką znaczeń – SKŁADNIA – Wszechświat – uniwersytet – miasto sztuki.

Z założenia sama wystawa też jest potraktowana tutaj jako element, jako składowa jakiejś domniemanej większej całości. Wystawa jak i proces ją poprzedzający mają dostarczać materiału do badań nad składnią języka artystycznego a także – patrząc szerzej – środowiska kulturowego. Rezultatem będzie prezentacja prac, których forma pozwala na dotarcie do takich hipotetycznych składowych lub które będą skłaniać do namysłu i dyskusji na ten temat. Niepewność co do rezultatów takiego badania, jest w tym przypadku stymulująca i wpisana w teoretyczne założenia wystawy. Swoiste rozproszenie jest tutaj metodą i ma dać okazję do skonfrontowania różnych wyobrażeń w naświetleniu podjętej problematyki.
Wystawa Syntax jest rezultatem współpracy trzech kuratorów: Pawła Anaszkiewicza, Bartka Nowaka i Marka Rogulskiego i realizowana jest w ramach projektu fundacji TNS pt: Virtual. W wystawie weźmie udział 16 artystów. Wystawę organizuje fundacja TNS we współpracy z Gdańską Galerią Miejską, Wydziałem Sztuki Autonomicznego Universytetu Stanu Morelos z Meksyku, Galerią Terminal 08 z Gorzowa Wielkopolskiego, OBPW, Galerią Siłownia z Poznania, Error, Sz,sz,sz…,Bałtyckim Bractwem Żeglarzy.

Marek Rogulski /tns/

Elementem łączącym prace zaproponowane przez Terminal08 na wystawie Syntax czyli Katarzyny Nawrockiej, Andrzeja Patera, Zbigniewa Sejwy i Bartka Nowaka jest użycie elementów znalezionych.
Utylizacja nie była używana w świecie, w którym artysta to wytwórca a nawet stwórca wartości czy obiektów estetycznych, wyniesiony na piedestał kreatywnego społeczeństwa.
Sztuka ‘second hand’ może być traktowana jako główny symptom kompromitacji poprzedniego świata, wyznacznik przełomu, jaki się dokonał.
Sztuka przestała być wyjątkową dziedziną mniej więcej w tym samym czasie, kiedy galeria przestała być ‘świątynią sztuki’ –artyści opuścili galerię, aby eksplorować inne miejsca. Potem galeria stała się jednym z miejsc, gdzie sztuka może się wydarzać, w żaden sposób nie uprzywilejowanym. Podobnie przedmiot artystyczny stracił swą wyjątkowość. W minimal art obiekt stroni od generowania znaczeń, wtapia się w rzeczywistość, w której każdy element jest zaprojektowany, ale paradoksalnie staje się również komentarzem do tej rzeczywistości.
Sympatię do minimalizmu widać wyraźnie w pracach Katarzyny Nawrockiej i Andrzeja Patera. Stronią oni od ‘tematów’ – to przedmiot pojawia się najpierw. Znalezione, zestawione ze sobą elementy generują nowe znaczenia. Poprzez brak ‘ideologii’ obiekty te są bardziej ‘przezroczyste’, wrażliwe na znaczenia nadawane im przez charakter miejsca bądź interpretację publiczności.
Być może Polska jest obecnie na etapie, w którym zachód był w latach 60-tych, kiedy kwitł minimalizm a potem sztuka konceptualna. Po krótkim zachłyśnięciu konsumpcjonizmem nastąpiło rozczarowanie, łącznie z oferowaną w tym systemie wolnością – prawem wyboru pomiędzy kilkoma produktami.
W instalacji wideo Zbigniewa Sejwy pojawiają się kadry z filmów pornograficznych, które stały się jedną z ikon popkultury, jednak w naszej tradycyjnej kulturze wciąż wzbudzających ‘publiczne’ emocje mimo ‘prywatnego’ obycia z tematem. Trudno zatem powiedzieć, czy tabu nadal istnieje, czy jest tylko ‘reanimowane’ jako temat zastępczy publicznej dyskusji.
Użycie elementów zastanych, takich jak nagrania video (found footage) czy przedmiotów (ready made) wiąże się z dojściem kultury do momentu przesytu – zarówno na poziomie materialnym jak i intelektualnym. Z drugiej strony swoboda w doborze elementów składowych prac może wypływać z ogólnego przeświadczenia o dematerializacji sztuki. Wszelkie obiekty są tutaj pretekstami, prowokują proces intelektualny, komunikację pomiędzy autorem i odbiorcą. Sztuka wydarza się mentalnie.

Bartek Nowak /terminal08/

foto: Paweł Anaszkiewicz, Płynne podziemie, 2014, wideo instalacja (Syntax Gdańsk, czerwiec 2014)